Vandaag precies 6 jaar!

Zes jaar geleden heb ik Leilah en Sammy uit het asiel van Oostzaan gehaald. Ze hadden ze daar Belle en Bella gedoopt. Ik vond Samson en Deleilah wel een goede combi. En ja, je spreekt een kat niet elke aan met zijn/haar zondagse naam ;-). Ze moesten samen omdat ze net een traumatisch avontuur beleefd hadden. Ze waren namelijk na de verhuizing in de tuin achtergelaten door hun vorige eigenaars.

De eerste week hebben ze onder de sofa doorgebracht. En tijdens de nachtelijke uren, als Doortje en ik in de slaapkamer te bed lagen, kwamen ze te voorschijn en hoorden we ze spelen en te keer gaan. Langzamerhand kwamen ze voorschijn, maar traumatische katten blijven het. Ze kunnen zich het bijvoorbeeld niet aan als er iets valt, zijn ze gelijk weg en komen langzaam te voorschijn. Leilah is wat angstig voor visite, Sam komt op de gezelligheid af en geeft kopjes. Sam komt niet op schoot. Leilah wel, maar alleen als ik achter de computer zit. Leilah houdt erg van knuffelen en vastpakken. Sam houdt alleen van knuffelen als zijn pootjes op een vaste basis staan/of liggen.

Verbazingwekkend vond ik het, dat sinds Sam suiker (gehad) heeft, alleen van mij voedsel wil hebben. Sam houdt mij goed in de gaten als ik wil knuffelen moet ik mijn handen op mijn rug leggen anders is ie weg.

De volgende traumatische oefening wordt de verhuizing, kon ik ze maar een beetje voorbereiden!

Het stel op 27 oktober 2002